Aanstaande dinsdag (21 juli) is het zover; dan gaat Remnants weer op reis. Naar Oekraïne dit keer. Oekraïne? Ja Oekraïne. Hoewel het land in een diepe economische en politieke crisis verkeert en het in het zuidoosten van het land nog vaak onrustig is, is het in de rest van het land rustig en geldt er geen negatief reisadvies van het ministerie van Buitenlandse zaken. Wij zullen niet in de conflictgebieden en het gebied waar de MH17 werd neergeschoten komen.
En Oekraïne is groot, qua oppervlakte het tweede land van Europa, na Rusland. Een stuk groter nog dan Frankrijk en al helemaal groter dan Duitsland. We zullen een groot deel van het land doorreizen, wederom op zoek naar de voormalige (kernraket)lanceerbases uit de Koude Oorlog. Die lanceerbases zijn er in Oekraïne in grote aantallen geweest; 67 in totaal van de kernraketsystemen die binnen onze projectkaders vallen.
In 2010 zijn wij bij de start van ons project voor het eerst naar Oekraïne gegaan en hebben wij 10 ondergrondse silolanceerbases bezocht, waarvan u de fotografische weerslag op deze website kunt zien:http://www.remnants.nl/fotografie/oekraine/ Deze aankomende reis gaan we dus verder waar we toen gebleven zijn.
Voor deze reis hebben wij 3 doelstellingen geformuleerd:
A. Het bezoeken van de resterende ondergrondse silolanceerbases, omdat deze snel aan het verdwijnen zijn. Ook in Oekraïne is de sloopwoede om het oud-ijzer toegeslagen op de complexen, in navolging op die in de Baltische landen. Wij hebben in 2010 tien van deze ondergrondse complexen gevonden, van de in totaal 15 gebouwde complexen. Inmiddels zijn er nu al 6 gesloopt van de 10 die wij in 2010 nog hebben kunnen fotograferen, we waren net op tijd…
De resterende 5 (zover niet gesloopt) gaan we nu bezoeken. En die liggen verspreid over het hele westen van het land.
B. Het bezoeken van SS-5 lanceerbases van het bovengrondse type. Deze zijn niet veel gebouwd; in totaal op slechts 10 locaties in de eerste helft van de jaren ’60. Wij hebben er tot dusver slechts één kunnen bezoeken; in Letland. Zeven van deze lanceerbases bevinden zich in de Oekraïne. En die willen we nu dus met enige prioriteit gaan bezoeken. Deze SS-5 lanceerbases zijn meer naar het oosten gebouwd, omdat de afstand die deze kernraketten konden afleggen veel groter was dan zijn tijdgenoot en kleinere broertje, de SS-4. De SS-5 kon zo’n 4500 kilometer afleggen tegen de 2500 kilometer van de SS-4. Ruim voldoende dus om elk gewenst doel in West-Europa te bereiken. We vinden deze lanceerbases verder naar het oosten in Oekraïne maar gelukkig in het noordoosten van het land, gezien het huidige conflict in Oekraïne. Daar gaan we nu dus ook heen om dit nu nog ontbrekende aspect in ons project fotografisch vast te laten leggen door Martin.
C. Een ontmoeting met Boris uit de stad Vinnytsja (een van de grotere steden in het midwesten van het land) te arrangeren. Boris heeft dezelfde interesses als Arnold en heeft een meer dan uitstekend kennisniveau van het onderwerp, getuige zijn goede blogsite. Hij weet op plekken te komen waar liefhebbers uit het Westen alleen maar van kunnen dromen en hij komt met mensen te spreken die op dergelijke lanceerbases hebben gewerkt. Dat heeft in hoge mate onze interesse. Om met oudgedienden die op dit soort lanceerbases hebben gewerkt te kunnen spreken en hen een interview af te nemen en in portret, liefst met volledig uniform aan, te fotograferen. We hebben contact gelegd met Boris en wij gaan twee dagen met hem op pad (25 en 26 juli). We zijn erg benieuwd waar hij ons mee naar toe neemt! Boris gaat voor ons proberen een oud officier bereid te vinden om met ons te spreken. Iets wat tot dusver nog niet gelukt is op eerdere reizen, ondanks onze verwoede pogingen daartoe. Praten willen ze vaak wel, informeel, maar zodra er camera’s bij komen kijken haken ze af. Bang als ze zijn om hun kleine pensioentje, die ze nog vaak ontvangen uit Moeder Rusland, mis te lopen door informatie te lekken aan Westerlingen. Paranoia is nooit ver weg bij dit soort onderwerpen.
Brengen wij deze 3 doelstellingen tezamen in een kaart dan komen we uit op het volgende ambitieuze reisplan:
Voor de verslaglegging van deze reis gaan we proberen elke dag een berichtje op Facebook te plaatsen en Twitter-berichten te plaatsen, zodat u ons real-time kan volgen waar we zijn en wat we aan het doen zijn. Vorig jaar tijdens onze reis naar Wit-Rusland was dit slecht te realiseren qua internet voorzieningen in dat land, maar van Oekraïne hebben we betere verwachtingen.
Onze Facebookpagina: https://nl-nl.facebook.com/pages/Remnants-of-Deterrence-Restanten-van-een-nucleaire-dreiging/283005965101942
Onze Tweets kunt u volgen via https://twitter.com/RemnantsOD (of: @RemantsOD)
Voor de donateurs van ons project verschijnt na afloop van de reis een uitgebreid reisverslag met extra beeldmateriaal.
Als eerder aangekondigd via onder andere een oproep op deze website (zie: http://www.remnants.nl/wie-wordt-onze-nieuwe-gerrit/), waren wij afgelopen voorjaar genoodzaakt op zoek te gaan naar een nieuwe tolk. Omdat onze vaste reismetgezel en tolk, Gerrit Krol dit jaar helaas niet mee kon gaan vanwege het afronden van zijn tweede Master en een nieuwe PhD studie in Florence. Kortom; wij moesten noodgedwongen op zoek naar een nieuwe tolk. Met hulp van Gerit hebben we een geschikte vervanger voor hem gevonden: Werner Kiel zal ons gaan bijstaan. Werner heeft de Master Russian and Eurasian Studies afgerond aan de universiteit Leiden en reist daarnaast vaak in Slavische landen, hij spreekt daardoor goed Russisch. Wij hopen dat we een goed team kunnen gaan vormen onderweg!
En nu op pad, u hoort van ons!
Arnold & Martin
